Pam's wonderlijke avonturen

Door Joe Sten
(pseudoniem van George Debels)
Premie-Uitgave Alkmaarsche Courant, ca. 1945

Eerder verschenen in o.a. de Amersfoortse Courant, 1939/1940.
Wordt vervolgd door: Pam bij de maanapen

Korte inhoud:
Pam, een op avontuur beluste jongen, vindt het thuis zo saai, dat hij besluit een grote reis te gaan maken om wat van de wereld te zien. In een dorp ziet hij een oude vrouw, die door kinderen wordt uitgejouwd. Overal waar de vrouw om een aalmoes vraagt, wordt ze weggejaagd. Pam heeft medelijden en geeft haar een paar boterhammen. Als dank krijgt hij van haar een fluitje, dat elke wens van Pam in vervulling zal doen gaan, wanneer hij er over wrijft. Hij mag het echter uitsluitend gebruiken als hij in nood verkeert. Dat is het begin van Pam's avonturen.
Achtereenvolgens belandt hij in Kabouterland, waar hij gevangen wordt genomen door rovers, die veel van de goede kabouters ook gevangen hebben. Kabouter Groenjas helpt Pam te ontsnappen en samen met hem en met behulp van het fluitje worden de rovers onschadelijk gemaakt en mogen de goede kabouters naar hun land terugkeren.
Dan wil Pam wel een zeereis maken en met een zeilboot gaat hij de zee op. Tijdens een storm slaat de boot tegen een rots te pletter en komt Pam in Reuzenland. Daar mag hij bij de koning in de klok wonen en ontmaskert zo de kamerheer, die documenten steelt.
Per vogel vliegt Pam dan weg naar Mecanoville, waar alles van ijzer is, alwaar hij ontvangen wordt door kleine mensjes in ijzeren harnasjes. Ook Pam krijgt een harnas aangemeten en met een éénwielig Mecano wagentje rijdt hij door de wonderlijkste landschappen naar een hoge berg, waarvan de top van goud is. De tovenaar van de gouden berg houdt hierin kleine mensjes gevangen. Met behulp van zijn fluitje weet Pam ook deze mensjes te redden en terug te brengen naar Mecanoville. Als dank wordt hij benoemd tot eerste ereburger en mag hij een vliegtuig ontwerpen om naar huis terug te keren. Er wordt met man en macht aan gewerkt, zodat het Mecano vliegtuig al snel klaar is en Pam, die heimwee naar zijn lieve moeder heeft, weer spoedig thuis komt, alwaar hij zijn moeder, na een omhelzing, al zijn avonturen vertelt.

Fragment uit het boek:

Pam bij de maanapen

Door Joe Sten
(pseudoniem van George Debels)
Uitgever onbekend

Eerder verschenen in o.a. de Amersfoortse Courant, 1939/1941.
Vervolg op: Pam's wonderlijke avonturen

Korte inhoud:
Pam leest in de krant een advertentie van professor Heelal, waarin hij een persoon zoekt om samen per raket een reis naar de maan te gaan maken. Met de trein reist Pam naar de professor toe, doch onderweg sneeuwt hij in en verdwaalt in een bos. Twee mannetjes met vollemaans-gezichtjes wijzen hem de weg naar een holle boom, waarin nog veel meer maanmensen wonen o.a. Lunati en de maanfee Kristallientje. Zij brengen Pam via een ondergrondse weg naar de villa van professor Heelal. Per raket beginnen ze van daar uit de reis naar de maan.
Op de maan geland, trekken ze vanwege de zwaartekracht loden schoenen aan en slapen in een tent met hun hoofd onder een luchtvullingsapparaat. Ook moeten ze zuurstoftabletten slikken.
Ze gaan op weg naar het gedeelte van de maan dat van de aarde is afgekeerd, om een aantal maanbewoners, van de kant die naar de aarde is toegekeerd, die daar gevangen genomen zijn, te gaan bevrijden.
Door een verrekijker ziet Pam vreemdsoortige wezens. De professor legt uit dat dit maanapen zijn, de werkelijke bewoners van de maan. Zij bewonen de achterkant. Een deel van de bewoners van de voorkant heeft Pam al op aarde in de holle boom ontmoet: de mannetjes met de vollemaansgezichten. Door droogte gedwongen moesten zij vluchten en daalden zij af in een diepe kloof onder de grond. Sindsdien leven ze daar in angst voor de maanapen die hun voortdurend lastig vallen door rotsblokken in de kloof naar beneden te gooien De maanexpedite van Pam en de professor heeft nu als doel deze maanmensen te redden, omdat de professor, bij een vorige expeditie, ze niet allemaal naar de aarde kon meenemen.
Pam en de professor slagen er na veel moeilijkheden in om de maanapen gevangen te nemen, door ze met een touw te omsingelen. Nu kunnen ze geen kwaad meer uitrichten en komen de maanmensen een voor een naar boven uit de kloof. Met z'n allen gaan ze snel naar de raket om terug te keren naar de aarde. Dan zien ze plotseling een groep maanapen die ontsnapt zijn en hun achtervolgen. In paniek rennen ze weg en nog juist op tijd kunnen ze met de raket ontkomen. Ze landen in zee en dan blijkt de raket ook een uitstekend vaartuig te zijn. In een haven stappen ze aan land en neemt Pam afscheid van de professor om naar huis terug te keren.

Fragment uit het boek: