Het rode sleetje

Korte inhoud:
Hannie komt iedere middag na schooltijd langs de winkel van Leenman, waar ze in de etalage een prachtige vuurrode slee ziet staan. Ze wil hem zo graag hebben, dat ze besluit hem aan Sinterklaas te gaan vragen. Hij kom bovenaan haar verlanglijstje te staan, dat ze in haar schoen doet als ze op zaterdagavond haar schoentje mag zetten.
In grote spanning wacht ze het grote feest af en ze is ontzettend blij als haar wens vervuld wordt!
Als het dan ook nog gaat sneeuwen, kan Hannie eindelijk gaan sleetje rijden, samen met haar kleine broertje en zusje. Ze laat ze echter in de steek als ze met Joop, een vriendje, van een hoge steile kant wil glijden. Hannie valt, stoot hard haar hoofd en raakt bewusteloos. Met de ziekenauto wordt ze thuis gebracht, waar ze een aantal weken in bed moet blijven liggen. Hannie heeft er zo'n spijt van, dat ze moeder helpt door verhaaltjes te vertellen aan de kleintjes zodat moeder flink met haar werk kan opschieten.

Fragment uit het boek:
Toen Sinterklaasavond al dichterbij kwam, mochten ze op een zaterdagavond hun schoentje zetten.
Hannies stevige, bruine schoolschoen kwam naast de kleinere schoen van Leo te staan en daarnaast het nóg kleinere schoentje van Nienie. En waar was dat van Ruutje dan? Die droeg nog geen schoentjes.....
Maar die leuke vader had een van ruutjes wollen sokjes genomen en dat met papier opgevuld. Zo kon het, tegen Hannies schoen aangeleund, tóch rechtop staan. Wat een leuk gezicht, die vier op een rijtje bij de schoorsteenmantel.
Hannie keek ernaar en toen zei ze: "Die van mij is het grootst, daar kan lekker het allermeeste in!"
"Hè Hannie, dat is geen mooie gedachte van je," zei moeder verwijtend. "Waarom moet jij het meeste? Je gunt Leo en Nienie toch evenveel?"
Hannie kreeg een kleur. 't Gebeurde wel vaker, dat moeder er iets van moest zeggen, als zij van alles het meeste wilde hebben.
"Kindje wees toch niet zo begerig om altijd meer dan een ander te willen hebben. Gun een ander evenveel, of wat meer dan jezelf."
Hannie knikte beschaamd en toen ze later in bed lag dacht ze er nog eens aan. Ze kon er niet van in slaap komen. Had ze het maar niet gezegd.....
De volgende morgen, al heel vroeg, maakte Leo haar wakker. "Hannie, gauw in 't schoentje kijken, misschien hebben we wat gekwegen!" riep hij. Meteen was Hannie klaarwakker. O, ja, 't was waar, de schoentjes.... Vlug de warme pantoffeltjes aan.
"Nienie ook mee?" smeekte een stemmetje uit het kinderledikantje, waarin ze sliep.
"Kom dan maar. Zachtjes hoor! Vader en Moeder en Ruutje slapen nog."
Drie kleine mensjes, in pyama en met pantoffels aan hun voeten, slopen zachtjes de trap af. Hannie voorop, met Nieneke aan haar hand. Allebei hadden ze een rose pyama aan, met witte strepen. Achter hen kwam Leo. Hij had een pyama aan met blauwe en witte strepen.
Onderaan de trap gekomen, liepen ze het laatste eindje door de gang heel hard. O, wat waren ze nieuwsgierig!
Hu, in de kamer was het nog pikkedonker.... Hannie schoof het gordijn een beetje open. Het maakte nogal lawaai! Buiten was het ook nog schemerdonker, maar ze konden nu toch een beetje zien.
De schoentjes stonden er nog net zo als gisteravond, maar er stak nu iets wits bovenuit..... Ze bukten zich en haalden vol verwachting de langwerpige, ronde pakjes eruit. Vlug de papiertjes eraf en ..... "Oooooh, mmmm!" klonk het uit drie monden.
Voor elk een grote zuurstang! Wat heerlijk!
Hannie zag wel, dat ze alle drie even groot waren. Pas toen ze het papier weer om die van haar deed, zag ze dat er letters op stonden. Ze liep vlug naar het raam en in het schemerdonker las ze:
Wat vond Sinterklaas hier een grote schoen!
Moest hij daarin een extra lange zuurstang doen?
"Nee," sprak de wijze kindervrind,
"want ik houd evenveel van ieder kind.
"k Geef Leo en Nienie evnveel
en jou dus niet het grootste deel.....
Hiermee ben je toch wel tevree?
Want anders..... krijg je vast geen....!"
O, wat moest daar toch op de puntjes staan? Wat rijmde er op tevree? Hannie dacht diep na en opeens wist ze het. Ja, natuurlijk, slee rijmde op tevree! Ze pakte Leo en Nienie bij de hand en danste met hen in het rond.