Waarom Pieterbaas zwart is

Verteld en getekend door Piet Gertenaar, (1911-2006)
Uitgever Mulder & Zoon, Amsterdam
no. 1002
Printed in Holland G.A. f 0,10.
Inhoud

Zwarte Piet is niet altijd zwart geweest.
Lang geleden werd hij altijd door Sinterklaas gewassen, nadat hij door de schoorstenen was gekropen om de kinderen hun cadeautjes te brengen.
Dat was een smerig werkje, waardoor hij 's avonds, na afloop, onder het roet zat.
Dan nam Sint een stevige borstel met zeep en werd Piet in de tobbe gezet.
Vervolgens werd hij schoongeborsteld en afgespoeld met een gieter water, zodat hij weer net zo blank was als daarvoor. Bij de warme kachel moest hij zich dan, al rillend, drogen.
Op een avond voelde Sint zich niet goed, hij hoestte erg.
Met een dikke das om zijn keel ging hij naar bed en moest Piet zichzelf wassen.
Daar had Piet echter geen zin in en viel in een stoel in slaap.
De volgende morgen was Sinterklaas boos en probeerde Piet alsnog schoon te borstelen, doch het was te laat!
Piet zou altijd zwart blijven!

Fragment

Op een avond toen ze weer terugkwamen van hun tocht over de daken, voelde Sint zich niet goed. Hij hoestte erg. Piet bracht eerst vlug het paard op stal en maakte toen een hoestdrankje klaar.
Sint dronk dat op, al smaakte het bitter en ging dan met een dikke das om z'n keel, naar bed.
"Was jij je vanavond zelf maar Piet", zei hij, "ik ben te ziek."
Maar wat deed die domme Pieterbaas? Hij dacht, Sint slaapt nu en morgen als hij beter is zal hij me wel wassen.
Hij ging toen, vuil en smerig, in de gemakkelijke stoel van Sint een sigaar zitten roken.... en viel in slaap....
Wat schrok Sint de volgende morgen, toen hij die vuile Piet in z'n stoel zag liggen.
"Wel alle Pieten op een schoorsteen", bromde Sint, "daar ligt me die smerige Piet, zonder zich gewassen te hebben, in mijn stoel te slapen!"
Hij pakte de gieter, vulde die met koud water en goot dat over Piet z'n hoofd. Verschrikt sprong Piet op. "Kkkoud... kkoud..." huilde hij, "nnniet ddoen... Sint... nnniet... dddoen... alsjeblieft...!"
"Kom hier", gromde Sint en boos sleurde hij de bibberende Piet naar de tobbe.
Sint pakte borstel en zeep en ging me daar de vieze Piet boenen... nou... de spatten vlogen in 't rond!
Of Piet al schreeuwde, Sint stoorde zich er niet aan. Maar... hoe Sint ook boende, Piet bleef zwart!
"Dat heb ik nog nooit beleefd!" riep Sint verwonderd, toen hij een half uur geboend had en Piet even zwart bleef.
Hij probeerde het ook nog met bleekwater... maar óók dat hielp niet.
Op het laatst viel Sint uitgeput van vermoeienis in zijn stoel en zei:
"Domme Piet, nu moet je altijd maar met een zwart gezicht blijven rondlopen. Dan kunnen alle kinderen zien hoe het gaat, als je je niet wast!"
En zó kwam Piet, de knecht van Sinterklaas, aan een zwart gezicht.