Het Avontuur van Kobus Knabbel, Het konijn van El Pintor

Dit portret van Kobus Knabbel
Toont een vlot, sportief konijn
Dat het avontuur ging zoeken
Buiten in de Zonneschijn.

Kobus Knabbel, pas van school af,
Zwierf alleen door 't wijde veld.
"Ik heb niemand nu meer nodig",
Sprak hij als een koene held".

"Ik ga eerst een zwaantje maken
Aan die dikke wilgentak",
Zo dacht Kobus en hij deed het,
Tjonge, dat ging met gemak.

Kobus Knabbels fraaie hoogstand
Ging gesmeerd: "Wat is dat fijn",
Schreeuwde Kobus, "Wat is dat een
Mooie zwaan voor een konijn".

Kobus sloeg zich op zijn bloesje
Vol van trots en overmoed,
"Verder moet ik", zo dacht Knabbel,
"In die tak daar is 't goed,

Daar zingt een kanariepietje
En dat wil ik vangen gaan".
Onze held bleef niet lang zeuren,
Zo gezegd en zo gedaan.

Toch was hij nog niet tevreden
Verder lokte hem de top,
't Vogelbeestje liet hij vliegen
En hij zocht het hogerop.

Niets kon hem, den held, weerhouden
Heel de wereld zou het zien,
Alle dieren zouden paf staan,
't Kwam wel in de krant misschien.

Kijk, daar is de top beklommen
Kobus heeft zijn doel bereikt,
Hij gaat rustig er bij zitten,
Let eens op, hoe blij hij kijkt.

Stevig houdt Ontdekker Knabbel
Zich nog aan de takken vast,
Want van hoogteduizelingen
Heeft hij wel een beetje last.

Maar dat zal niet lang meer duren
Kobus staat vol branie daar,
"Laat de katten nou maar komen,
'k Eet ze op met huid en haar.

Niemand is er die me aan kan,
Ik ben Kobus, het Konijn
Zou er in de hele wereld
Nòg zo'n stoere Knabbel zijn?"

"Nee", zegt Kobus, "dat bestaat niet,
Kobus Knabbel is een held
Van het soort waarover meester
Ons zo dikwijls heeft verteld".

Kobus kan zelfs kunstjes maken
Boven op zijn hoge post,
Kobus zal de wereld tonen
Dat hem dìt geen moeite kost....

Hier is 't beeld van Kobus Knabbel.
Eens een vlot, sportief konijn.
Wat er van hem is geworden
Zal je nu wel helder zijn.

Wie zich domweg mee laat slepen
Door zijn eigen overmoed
Krijgt, verband om poot en oren,
Kijk maar, en onthoud 't goed.