DE HARDY'S
Het Kortegolf Mysterie

Franklin W. Dixon heeft nooit bestaan. Het was Edward L. Stratemeyer (1862-1930) die Joe en Frank Hardy gecreëerd heeft. Via zijn Stratemeyer Syndicate, dat hij in 1906 oprichtte en waarin hij verschillende schrijvers ingehuurd had, kwamen de teksten tot stand. Zij moesten beloven aan niemand bekend te maken dat zij de schrijvers van de boeken waren en niet de verzonnen Franklin W. Dixon. Zij werkten voor weinig geld en bovendien moesten ze afstand doen van alle verkoop- en auteursrechten.
Leslie McFarlane was de schrijver van de eerste elf boeken, hij werd algemeen gezien als een van de beste schrijvers. Een jaar voor zijn dood in 1976 maakte hij bekend dat hij de schrijver was van de eerste elf Hardy Boys boeken, en dat hij later nog eens tien verhalen, in dezelfde serie had geschreven.
Toen Edward Stratemeyer in 1930 overleed, namen zijn dochters, Edna Squier en Harriet Adams, het Syndycate over.

Het eerste boek dat in Amerika verscheen was Tower Treasure in 1927. In 1958 bracht uitgeverij Van Goor de eerste vertaling hiervan in Nederland op de markt: De schat in de toren. Uiteindelijk zouden tot 1987 maar liefst zestig boeken in het Nederlands vertaald worden, waarvan 40 in de serie De nieuwe Hardy's en twaalf in de sinds 1995 bestaande serie voor jongere kinderen: de Case-files-series, verschenen bij uitgeverij Kluitman Alkmaar.

Enige titels in Nederland:
De schat in de toren, 1958
Het huis op de rots, 1958
Het geheim van de oude molen, 1958
De verdwenen vrienden, 1958
Jacht op het verborgen goud, 1959
Autodieven, 1959
De verdwenen professor, 1959
Het geheim van Cabin-eiland, 1959
Rovers in de lucht, 1960
Twaalf uur 's nachts, 1960
De klok en de tijdbom, 1960
Voetsporen onder het raam, 1960
Het teken op de deur, 1961
Vals beschuldigd, 1961
De geheimzinnige wegwijzer, 1961
De man in het duister, 1961
De gezonken schat, 1962
Smokkelaarseiland, 1962
Het geheimzinnige landhuis, 1962
Het raadsel van de Flying Express, 1962
De gebroken degen, 1963
Het fakkelmysterie, 1963
De vloek der Caraïben, 1963

De Hardy's:
Frank en Joe zijn de zoons van Fenton Hardy, die zich een benijdenswaardige reputatie had verworven als detective toen hij bij de politie in New York was. Hij had zoveel succes, dat hij zich als particulier detective gevestigd heeft in de stad Bayport. De beide jongens zijn zo vaardig geworden in het oplossen van mysteries, dat men er in huize Hardy wel min of meer over eens is, dat ze de aanleg van hun vader bezitten en het verdiend hebben de Hardy-traditie als detectives te mogen voortzetten. Zij doen dit in de overtuiging dat het recht zal zegevieren en dat overtreders van de wet daarvoor zullen boeten.
Frank is donker, rationeel ingesteld en afhankelijk, terwijl Joe blond, gepassioneerd en meer een losbol is. Samen losten zij tot aan de dag van vandaag meer dan tweehonderd mysteries op.
In de eerste boeken zijn Joe en Frank respectievelijk 15 en 16 jaar oud, in latere boeken 17 en 18 en in de meest recente boeken 20 en 22 jaar.

Korte inhoud:
Op de kortegolfontvanger van Frank en Joe klinkt heel duidelijk een boodschap "Help Hudson....". Wat betekent dit? De Hardy's komen er maar niet achter.
Met hun vriend Chet Morton gaan de jongens naar een openbare veiling, waar plotseling twee ongure individuen zonder te betalen, met een aantal opgezette dieren verdwijnen. Wat moeten ze daarmee?
Nog geheimzinniger wordt het, wanneer onbekenden inbraken plegen in fabrieken van elektronische apparatuur. Is dit alles het werk van de bende van Spike Hudson?
Intussen klinken er bij de jongens thuis, voortdurend tussen allerlei bijgeluiden, vreemde boodschappen over de kortgolfradio. Tante Gertrude hoort dit toevallig en noteert alles, waarmee zij de jongens een grote dienst bewijst.
Al snel komen de jongens er achter, dat in de opgezette dieren die ze op het spoor gekomen zijn, kortegolf toestellen verstopt zitten, waarmee de bendeleden de politie-oproepen kunnen afluisteren en dus op tijd kunnen vluchten.
Natuurlijk lossen de Hardy's op scherpzinnige wijze dit mysterie op. Daartoe gaan zij per vliegtuig op reis naar de Hudson-Baai en de White-Bearriver. Maar ook zij hadden toch niet verwacht bij hun speurtocht tevens de vier verdwenen geleerden van een wetenschappelijke expeditie te vinden. De bende van Spike Hudson wordt ingerekend en de jongens krijgen als dank van de F.B.I., een compleet zend- en ontvangtoestel thuisgestuurd.

Fragment uit het boek:
"Ik geloof dat je maar naar onze wagen terug moest gaan Joe," zei Frank zachtjes. "Zoek over de kortegolfzender verbinding met de politie en vertel hun in bedekte termen over dit huis. Ik ga intussen hier eens rondneuzen om te zien of ik nog iets te weten kan komen."
"Prima," fluisterde Joe. "Pas maar goed op. Ik ben zo gauw mogelijk terug."
Geruisloos als een Indiaan sloop Joe door de schaduw weg. Frank bleef nog even aandachtig naar het huis kijken. Toen sloop hij er onder dekking van de bomen voorzichtig op af. Hij moest een open plek oversteken, dus hij wachtte even tot hij dacht dat alles veilig was en toen liep hij snel naar de schaduw van het huis en sloop langs de zijkant. Even later hoorde hij stemmen door een open raam klinken. Frank sloop naderbij tot hij er vlak onder stond.
".... als we dit zaakje opknappen, zijn we binnen," zei iemand met een zware stem. "Ik wil niet dat er iets mis gaat."
"We zullen voorzichtig zijn, Spike."
"Maar als er iets mis mocht gaan, moeten al deze papieren vernietigd worden, als ik niet hier ben om het zelf te doen. Er zit in die stapel genoeg bewijsmateriaal tegen ons om ons voor een flink aantal jaren achter de tralies te houden."
De stemmen werden zwakker. De mannen waren kennelijk naar een andere kamer gegaan. Frank beefde helemaal van opwinding. Nu bestond er geen twijfel meer. Dit was de schuilplaats van Spike Hudson!
Intussen was Joe haastig teruggelopen naar hun auto. Hij kwam langs de plek waar de opgezette wolf stond. De heg was niet ver meer. Plotseling zonk de grond onder de voeten van de jongen weg. Hij struikelde. Toen zag hij een felle lichtflits, gevolgd door het knetteren van elektrische vonken. Hij voelde een hevige schok - zo hevig, dat hij tegen de grond geslagen werd.
Het leek Joe of zijn hoofd uiteen spatte, zoveel sterren zag hij voor zijn ogen.
Bewusteloos viel hij languit op de grond....