Netty Koen - Conrad


Pseudoniem van Antoinette Hendrike Sondaar.
Nettie Koen-Conrad werd op 11 december 1917, te Den Haag geboren.
Reeds vanaf haar twaalfde jaar wilde zij al schrijfster worden. Acht schoolschriften schreef zij vol, met als titel Bakvischleven en ging ermee naar een Amsterdamse uitgever. Het manuscript werd persoonlijk door de uitgever teruggebracht vergezeld van de goede raad, veel haar best te doen, veel te lezen en dan novellen te gaan schrijven. Dit heeft zij gedaan.
Na de middelbare school, volgde zij een cursus journalistiek en schreef verhalen in het Letterkundig bijblad van de Haagse Courant.
In 1939 trouwde zij met H. F. Koen, bedrijfsjurist en beroepscomponist en tekstschrijver van lichte muziek o.a. voor De Ramblers. Zij vestigden zich in Zeist, alwaar zij op 15 december 2008 is overleden.
Aan dit gelukkige huwelijk kwam na 39 jaar een einde door de plotselinge dood van haar man. Haar enige zoon overleed aan de gevolgen van een auto-ongeluk.
Tijdens de oorlog '40-45' schreef Netty Koen-Conrad boeken voor oudere meisjes en jonge vrouwen. Pas na de oorlog werden deze uitgegeven, omdat zij geen lid wenste te worden van de Cultuurkamer.
In de jaren na de oorlog volgden vele herdrukken bij Uitgeverij West-Friesland en Uitgeverij Kluitman. De meeste hiervan werden geïllustreerd door Hans Borrebach. Ook haar roman Doodlopende weg kreeg een goede recensie.
In opdracht van een farmaceutisch bedrijf, schreef zij de biografie van Prof. Dr. Ignaz Semmelweis, de grote strijder tegen kraamvrouwenkoorts. Het werd gestuurd naar alle verloskundigen in Nederland en België.
Netty Koen-Conrad heeft 40 boeken geschreven, waarvan er 38 zijn uitgegeven. Daarnaast was zij mede-oprichtster van de Zeister Literaire Kring, waarvan de leden bestonden uit auteurs uit Zeist en omgeving. Lid waren o.a. Anne de Vries, Mr. Roel Houwink, Marie Louise Doudart de la Grée, Johan van Hulzen, Clara Lennart, Hans Edinga en ook boekminnenden. De kring heeft 40 jaar bestaan en is door vergrijzing ten onder gegaan.
Ook heeft zij veel lezingen gehouden, uiteraard voor de Kring, maar ook in bejaardenhuizen over o.a. Sartre, Simone de Beauvoir, Guy de Maupassant, Tolstoi, Pirandello, Theun de Vries, Jan Mens, Siegfried van Praag, Anthonie Doncker etc. Daarnaast was zij ook lady-speaker bij modeshows.
Vele jaren is zij, samen met haar man, lid geweest van de Vereniging van Letterkundigen. Met verlangen denkt zij terug aan de feesten van vroeger, de Boekenbals, de uitreiking van de Gouden Harp, het muziekgebied van haar man, waar zij ook prinses Juliana ontmoette.
Tijdens de Boekenweek heeft zij in de Bijenkorf en andere boekenzaken vele handtekeningen uitgedeeld. Ook deed zij mee in televisie-uitzendingen als Wie van de Drie en was te gast bij Hanneke Groenteman.
Zij heeft vele reizen gemaakt o.a. naar Parijs, Rome en Assisi.
Ondanks haar hoge leeftijd volgde Netty Koen-Conrad het gebeuren in de wereld nog met veel interesse.
Netty Koen-Conrad is op 15 december 2008, op 91-jarige leeftijd, overleden.

Zeist, "Pour toi".

Uit: "Als je 1000 weken bent", tekst en muziek van Freddy Koen:

ALS JE 1000 WEKEN BENT
is de levenslust present.
In alles heb je zin,
je ziet het zonnig in
en je voelt je steeds patent!

ALS JE 1000 WEKEN BENT
is je rijkdom ongekend.
De zon is dan je vrind,
de maan je welgezind
en je levensster content!

De allerheerlijkste jaren,
zijn die der zonnige jeugd;
de tijd der wilde haren
en uitgelaten vreugd!

ALS JE 1000 WEKEN BENT
dan komt Amor uit zijn tent.
Hij mikt dan eerst een poos
maar schiet dan 'hartje roos'
en dan komt het 'happy end'
ja zeker
komt het 'happy end!'

Enige meisjesromans, verschenen tussen 1947-1965:
Als je 1000 weken bent
Hoe het na 1000 weken werd
Een winterromance
Cocky's bezinning
Ik zou zo graag...
Juups wilde haren
Ik ben maar gewoon
1 + 1 = 2
Loes geeft het stuur over
Ineke en Anneke (4 delen)
Cupido speelt kiekeboe
Het geluk ligt dichtbij
Idylle op de Morgenster
Marja houdt de zonkant
Distels en rozen
Toen het water wies
Maar Mieke bleef op haar post (4delen)
Eén die anders was
Hanny's blijde zomer
Toch werd de einder blauw
Wij teenagers!
Marianne's mooiste souvenir