De Negerhut van Oom Tom
Oorspronkelijke titel:
Uncle Tom's Cabin, or Life amongst the lowly
Geschreven door Harriët Beecher-Stowe ( 1811 - 1896 )
Vertaald en bewerkt door C. van Rietschoten
Uitgave: "Goede Lectuur" - Amsterdam
Serie E
Uitgegeven begin dertiger jaren
Voor het eerst uitgegeven in 1852
Korte inhoud:
Slavenhouder Shelby verkoopt zijn favoriete slaaf Tom aan de gewetenloze Haley. Deze eist echter ook de kleine Jim, het zoontje van Eliza, de slavin van mevrouw Shelby. Als Eliza dit hoort, vlucht zij met haar kind over de bevroren rivier, springend van schots op schots. Haar man, George Harris, was al eerder vertrokken om werk te zoeken in Canada, zodat hij z'n gezin kon laten overkomen. Eliza wordt aan de overkant opgevangen door een Quakers familie en ontmoet daar tot haar grote vreugde haar man George weer.
Tom wordt op een veiling verkocht. Als hij tijdens de bootreis op de Mississippi rivier het dochtertje, Eva, van de heer St. Clare redt, is deze hem zo dankbaar, dat hij Tom koopt en hem mee neemt naar zijn huis in New Orleans. Hier is Tom gelukkig totdat Eva ziek wordt en sterft. Het noodlot slaat opnieuw toe als St. Clare in een café wordt doodgestoken. Tom wordt dan naar een veiling gebracht, waar hij door Simon Legree gekocht wordt, samen met het Mulatto meisje Emeline. Op de farm van Legree werkt ook Cassey, een mooie slavin, die Tom helpt bij het werk. Zij vertelt hem dat zij twee kinderen gehad heeft, die door haar man zijn verkocht.
Intussen zijn George, Eliza en Jim per boot naar Canada gevlucht waar zij veilig aankomen. Zij zijn vrij!
In Legree's huis willen Cassey en Emeline vluchten. Tom niet, hij wil de andere slaven niet in de steek laten omdat hij godsdienstbijeenkomsten voor hun verzorgt, waarin hij ze troost schenkt, door het evangelie te prediken.
Tom wordt vreselijk gemarteld door Legree als hij merkt dat de twee vrouwen weg zijn. Dan komt op een dag George Shelby, de zoon van zijn vroegere goede meester langs. Net op tijd om nog wat woorden met Tom te wisselen voordat Tom aan zijn verwondingen sterft. George begraaft hem en vertrekt naar huis. Op de boot ontmoet hij Cassey en Emeline en ook de Franse Madame Thoux, die de zuster blijkt te zijn van George Harris, de man van Eliza. Cassey hoort dit verhaal en valt flauw, want Eliza is haar verloren gewaande dochter!
In Canada vinden zij elkaar weer en worden gelukkig. George gaat studeren aan de universiteit en later zullen ze vertrekken naar Afrika en daar gaan helpen om het land op te bouwen.
Fragment uit het boek:
Onder een grootschen koepel liepen mannen van allerlei nationaliteiten over de marmeren plavuizen. Aan weerszijden van een ovaal podium waren kleine lessenaars voor de aanprijzers en de veilingmeesters. Twee van hen waren thans bezig in Fransch en Engelsch de heeren te bewegen de hoogste prijzen te bieden voor de tentoongestalde waar.
In een groep bij elkaar stonden ook de slaven uit het huishouden van St. Clare: Tom, Adolph en de anderen. Ook het mulatto meisje Emeline, had achter den rug van een der groote negers een plaatsje gezocht, waar zij echter gauw door den veilingmeester vandaan werd gehaald.
Verschillende der beursklanten, al of niet van plan te koopen, bekeken de groep, onderzochten soms de physieke kwaliteiten der menschen en bespraken de voordeelen van ieder afzonderlijk zooals jockeys dat op de wedren doen als ze het over hun paarden hebben.
Kort voordat de verkoop begon, wrong zich een korte, dikke en flink gespierde man naar voren. Hij droeg een geruit hemd, open aan de borst, en een vuile broek. Zijn eiachtig hoofd, met groote grijze oogen en met dikke gele wenkbrauwen en dikke ooren, zag er weinig-belovend uit. Zijn groote mond was vol tabak, waarvan het bruinachtig sap zoo nu en dan uit zijn mond sijpelde. Hij pakte Tom bij zijn kaak, bekeek zijn kiezen, liet hem op en neer springen, stroopte zijn mouwen op om zijn spieren te zien.
- Waar kom je vandaan?
- Kentucky, meester, antwoordde Tom.
- Wat deed je daar?
- Ik gaf leiding aan de farm, meester.
- Ja, dat zal wel! zei de man en ging verder. Hij stond een oogenblik voor Adolph stil en kreeg toen Emeline in het oog. Hij stak zijn groote, grove hand uit, bevoelde het meisje bij haar hals en borst, bekeek haar beenen en haar tanden en duwde haar moeder weg, die trachtte haar meisje te beschermen.
Tom stapte op het podium en keek angstig rond. Rondom hem weerklonken in Fransch en Engelsch allerlei cijfers, waarvan hem eigenlijk maar één woord duidelijk was, en dat was: dollars. En plotseling was het allemaal over. Tom had weer een meester en nauwelijks wetend wat er met hem gebeurde, liet hij zich in een hoek stoppen met een stel anderen.