Reis door de nacht
Geschreven door
Anne de Vries
Illustraties van
Tjeerd Bottema
Omslag van Z. Szathmáry
Uitgever G.F.Callenbach - Nijkerk
Eerste druk, 1960
Geschreven 1951 - 1958
Dit boek bestaat uit vier delen:
De duisternis in, 1951
De storm steekt op, 1952
Ochtendgloren, 1952
De nieuwe dag.
Dit is het ontroerende verhaal over een gezin in de Tweede Wereldoorlog. Vader, Evert-Jan de Boer, moeder, Jan, Guusje, Frits, Hanneke en Greetje. Ook oom Gerrit, de oude knecht, is hun tot grote steun. Hoe, vooral Jan en Frits de bezetting ervaren, onderduikers helpen, deel uit gaan maken van het verzet en uiteindelijk de bevrijding vieren, wordt in dit boek verteld.
Fragment uit het boek:
Frits zette Marietje op de fiets en bleef er zelf naast lopen. Het kind was zo mogelijk nog stiller geworden. Alleen huiverde ze.
"Stil maar, hoor," zei Frits. "Ik vind wel een adres voor je...." Maar hij wist niet, waar hij heen moest. Hij was zó zeker geweest van meneer Van der Broek, dat hij aan een ander adres niet eens gedacht had.
"Muys," dacht hij. Maar Muys had het huis al vol. "Die moet absoluut niet meer hebben," had vader gezegd. Greet Bouwman? Die woonde hier dicht in de buurt. Maar hij wist het nummer niet. En als hij op een verkeerd adres aanbelde?....
Op de hoek van de Parkstraat stond hij besluiteloos stil, de fiets aan de hand, een arm om het meisje. Het was nu donker. Nergens drong een straaltje licht uit de huizen en de straatlantaarns brandden natuurlijk niet. Wanneer zouden die weer branden?
Een vliegtuig ging laag over de huizen, een Mof natuurlijk. Wat was het stil in de stad 's avonds.... Een paar vrouwen gingen pratend voorbij, ze hadden het over gebrande rogge, dat je daar heel goeie koffie van zetten kon. En aan de overkant op het trottoir liep een Duitse soldaat, plof, plof, met zijn zware laarzen. Je hoorde hem, maar je zag hem bijna niet. Moest hij nu Marietje weer mee terugnemen? Dat kon toch niet? Misschien waren de Duitsers er al! Dan toch maar naar Muys, er zat niets anders op.